Ile razy zdarzyło ci się ocenić własne albo cudze dziecko?

Ile razy ta ocena okazała się niesłuszna, krzywdząca?

Ile razy sam byłeś/ byłaś oceniana?

Z ogromną łatwością przychodzi nam ocenianie innych osób a w szczególności dzieci. Nie zastanawiamy się jak one mogą się czuć, jakie to będzie miało dla nich skutki, jak sobie z tym poradzą. Dla nas to jest chwila, ułamek sekundy wypowiedzianych słów - dla innych a szczególnie dzieci, to są chwile które na długo zapadają w ich pamięci, w myślach. Te słowa bardzo często wracają do nich jak bumerang w różnych sytuacjach, w końcu same zaczynają w to wierzyć a przestają wierzyć w siebie i widzieć siebie takimi jakimi są naprawdę.

Chciałabym aby każdy z nas nauczył się akceptacji, oceny danej sytuacji a nie oceny dziecka i jego samego. Niech każdy z nas zanim wypowie ocenę wobec kogoś, najpierw zastanowi się jaki to będzie miało wpływ na ta osobę i na jego funkcjonowanie.

I zamiast mówić:

"Jesteś niegrzeczny" nauczmy się kierować prawidłowy komunikat: "Nie podoba mi się, że zniszczyłeś książkę."

" Jesteś grzeczny" - "Widzę, że posprzątałaś pokój"

Mam poczucie że komunikacja sprawia nam ogromną trudność, nie tylko względem dzieci ale też pomiędzy sobą.

Źrodło: Facebook - profil: Psycholog Dziecko Człowiek